Juan de Salinas y Loyola
| Juan de Salinas y Loyola | |
|---|---|
 | |
| Rođenje | oko 1495. Valladolid?, Kraljevina Kastilja |
| Smrt | 19. januar 1582. Loja, Vicekraljevstvo Peru |
| Nacionalnost | Španjolac |
| Zanimanje | konkvistador, istraživač |
Juan de Salinas y Loyola (1495. - 19. januar 1582.) bio je španjolski konkvistador i istraživač, koji je imao važnu ulogu u kolonizaciji istočnih krajeva današnjeg Ekvadora.[1]
Biografija[uredi | uredi kod]
Kako nema egzatnih dokumenata kad je i gdje je rođen, kao i kad se otisnuo u Novi svijet?, postoji nekoliko verzija njegove biografije.[1]
Po jednoj Salinas je bio iz Valladolida, jer je tako nazvao grad koji je osnovao u Novom svijetu, po običaju koji je tada vladao među konkvistadorima da krste mjesta koja su osnovali imenima gradova u kojoj su rođeni. Isto tako se pretpostavlja da je bio Bask i dalji rođak osnivača jezuta Ignacia Loyole.[1]
Po drugoj bio je iz Córdobe, sin Martína Sáncheza i Victorije Gómez, a po trećoj verziji bio je sin plemića Bernarda Véleza de Loyole i njegove žene Guiomare Fernández iz baskijskog sela Salinas de Añana, i isto tako rođak Ignacia Loyole. Ali je prema popisu putnika za Novi svijet, jedan od putnika koji se ukrcao na brod 7. septembra 1513., bio je Juan Salinas, sin Juana Sáncheza de Salinasa i njegove žene Mariane.[1]
U Novi svijet je izgleda stigao 1515. kako bi s Hernánom Cortésom sudjelovao u invaziji na Meksiko, a nakon tog u kampanjama na Honduras, Nikaragvu i Panamu. Kad je 1531. Pizarra počeo sa pripremama za invaziju na Perua, krenuo je sa flotom Sebastiána de Benalcázara i iskrcao se ekvadorskoj luci Portoviejo gdje se pridružio Pizarrovoj vojsci i nastavo sa njima prema jugu na Carstvo Inka.[1]
Sudjekovao je hvatanju posljednjeg cara Inka Atahualpe, a nakon tog u otpremi zlatne otkupnine na španjolski dvor.[1]
Kad se vratio u Ekvador sudjelovao je u pacifikaciji konfederacije Palta i osnivanju gradova Loja, Zamora, i Cuenca. Salinas je bio jedan od prvih stanovnika Lime, u kojoj je sagradio kuću i imao hacijendu.
Nakon tog se preselio u Loju, u kojoj nije dugo mirovao jer je već 1557. organizirao ekspediciju od 250 ljudi, i krenuo u istraživanje nepoznatih krajeva amazonske prašume i rijeka sliva Amazone (Pastaza, Ucayali). Kad se vratio u Loju 1559. postavljen je za guvernera i glavnog sudiju toga kraja.[1]
Pred kraj 1581., predosjećajući smrt sastavio je oporuku i poklonio poprilično bogatstvo da se izgradi bolnica, umro je u Loji početkom 1582.[1]