Lexicon Latinitatis medii aevi Iugoslaviae

Lexicon Latinitatis medii aevi Iugoslaviae ili Rječnik srednjovjekovnog latiniteta Jugoslavije je naučno-humanističko leksikografsko djelo nastalo na temelju riječi preuzetih iz historijskih i historijsko-pravnih izvora iz srednjeg vijeka na tlu bivše Jugoslavije.

Izrada je otpočeta 1930. godine, kada je na sastanku triju jugoslavenskih akademija (SAZU, HAZU, SANU) sa Međunarodnom unijom akademija u Briselu potpisan sporazum o izradi nacionalnog rečnika latiniteta.

Specimen rječnika objavljen je u Zagrebu 1939. godine, pošto je obrađena građa slova A, B, C i delomično D, namenjen za sednicu Međunarodne unije akademija. Za tu ga je priliku redigovao Marko Kostrenčić, koji je dao i etimone i historijska tumačenja. Iako je posao na izradi dobro otpočet, nije mogao biti nastavljen jer je u toku Drugog svetskog rata skupljena građa izgubljena. Na poticaj JAZU-a, tek je 1959. obrazovan Međuakademijski odbor Jugoslavenske, Srpske i Slovenačke akademije za izradu toga rječnika.

Rječnik je u obzir uzeo štampana dela do 1500. – izuzetno i do 1526. godine. Značenja su protumačena na prvom mestu latinski, kako bi rječnik bio upotrebljiviji stručnjacima koji ne govore srpskohrvatski, potom „hrvatski ili srpski”.

Lexicon Latinitatis medii aevi Iugoslaviae izašao je u dve knjige u Zagrebu od 1973. do 1978. godine.