Pedro de la Gasca
| Pedro de la Gasca | |
|---|---|
 Pedrov portret | |
| Rođenje | 1485 Navarragadilla (Provincija Ávila), Kraljevina Kastilja |
| Smrt | 13. novembar 1567 Valladolid, Španjolska |
| Nacionalnost | Španjolac |
| Zanimanje | političar, biskup |
Pedro de la Gasca (1485. - 13. novembar 1567.), bio je španjolski plemić i biskup, drugi vicekralj kolonije Vicekraljevstvo Peru[1] od 10. aprila 1547 do 27. januara 1550.
Biografija[uredi | uredi kod]
Nakon studiranja na poznatim univerzitetima Alcala i Salamanca, radio je kao prelat u Nadbiskupiji Toledo i kao diplomat u delikatnim misijama za Kraljevinu Valenciju.[1]
Sredinom 1546. poslao ga je španjolski kralj Karlo V da uguši pobunu odmetnutog Gonzala Pizarra, koji je pobjedio i ubio prvog vicekralja Blasca Núñeza Velu i preuzeo vlast u Kralevskoj audijenciji Quito u Peruu.[1]
U Quito je stigao početkom 1547. Iako kao čovjek crkve, bez vojničkog znanja naizgled nije imao nikakve šanse u borbi sa iskusnim ratnikom kakav je bio Gonzalo Pizarro, Pedro je bio dovoljno mudar da zna da je pohlepa snažno oružje. Zato je ponio pregršt blanco potpisanih kraljevskih povelja, kojima je davao kojekakve privilegije njegovim pomagačima i tako ih međusobno zavadio i oslabio. Prvo se uspio rješiti njegovog najvećeg saveznika Pedra de Puellesa, kog je spletkama uspio pogubiti već u krajem maja iste godine.[1]
Nakon tog je organizirao snažnu vojsku sa kojom je krenuo u potjeru za Pizarrom, kog je sustigao kod Cusca i pobjedio u Bitci kod Jaquijahuana 9. aprila 1548. Već slijedećeg dana izvršena je smrtna kazna nad zarobljenim Gonzalom Pizarrom.[1]
Slijedećih petnaest mjeseci proveo je u prijestolnici Visekraljevstva - Limi, u reorganizaciji administracije i stabiliziranju kolonijalne vlasti, U Španjolsku se vratio sa kraljevskim blagom i stigao u Sevillu nakon nepune četiri godine provedenih u delikatnoj misiji sređivanja stanja.[1]
Njegov povratak izazvao je oduševljenje u zemlji, jer gotovo nitko nije vjerovao da bi se stanje moglo srediti u tako kratkom roku. Kralj Karlo V bio je toliko oduševljen, da ga je pozvao sebi u Flandriju, da čuje iz njegovih usta kako je to napravio i da ga nagradi. Ubrzo nakon tog je postavljen za biskupa u Palancijii; a nakon tog 1561. za biskupa u Biskupiji Sigüenza- Guadalajara. Ostatak života proveo je vršeći biskupsku službu, umro je u Valladolidu u novembru 1567. Pokopan je u crkvi sv. Marije Magdalene koju je dao sagraditi.[1]
